Urząd Skarbowy a prowadzenie działalności gospodarczej 

Zakładając działalność gospodarczą należy liczyć się z tym, że będzie się mieć często do czynienia z Urzędem Skarbowym. Przede wszystkim, już po dopełnieniu formalności powiązanych z prowadzeniem działalności inspektorzy z US mogą sprawdzić,
czy pod wskazanym adresem dana firma rzeczywiście funkcjonuje. To kontrola standardowa, odbywająca się po założeniu firmy. 

Pierwsza kontrola z Urzędu Skarbowego 

Bardzo często, zwłaszcza na początku prowadzenia działalności przejście przez kontrolę
ze „skarbówki” jest bardzo stresujące. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy przedsiębiorca wie,
że dopilnował wszystkich formalności oraz że terminowo opłaca składki. Pierwsza wizyta inspektora ma natomiast na celu sprawdzanie, czy faktycznie ktoś ma firmę, tak jak to podał w Urzędzie. Oczywiście, nie w każdym przypadku taka kontrola się odbywa,
natomiast podaje się miejsce prowadzenia firmy. Natomiast, w myśl przepisów z 2018 roku
o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej podaje się adres do doręczeń, ponieważ w wielu branżach niemożliwe jest to, żeby prowadzić działalność stacjonarną. W CEIDG podaje się w takim razie: 

  • adres zamieszkania pod jaki przychodzić będzie korespondencja z US;
  • adres do doręczeń;
  • adres działalności, czyli siedzibę firmy; nie jest to obowiązkowe, kiedy świadczy się usługi mobilne;
  • dodatkowe miejsce wykonywania działalności, jeśli takie istnieje.

Co sprawdza Urząd Skarbowy podczas kontroli? 

Urząd Skarbowy podczas kontroli dokładnie sprawdza, czy faktycznie ktoś prowadzi taką działalność, jaką podał. Wynika to z tego, że dotychczasowo pojawiały się nadużycia w tej dziedzinie. Aktualnie oczywiście można też prowadzić wirtualne biura, co oznacza, że nie trzeba być obecnym na miejscu, by świadczyć określone usługi. Siedziba firmy rozumiana jest wobec tego w myśl przepisów jako adres pod jakim prowadzi się aktywność administracyjną, zbiera się dokumenty podatkowe, lecz niekoniecznie już świadczy usługi dla klientów. 

Jeśli zaś podczas kontroli przedsiębiorca nie zastanie przedsiębiorcy, to właściciel firmy otrzyma wezwanie do właściwego pod względem obszaru Urzędu Skarbowego.
W trakcie wizyty przedsiębiorca zostanie zapytany o to, czy faktycznie pod adresem,
jaki wskazał w dokumentach rejestracyjnych prowadzi swoją firmę. Jeśli zaś nie ma się praw do danego lokalu, jaki wskazano, to należy w Urzędzie Skarbowym przedłożyć umowę najmu lokalu mieszkalnego albo gospodarczego. Jeśli zaś właściciel takiego lokalu nie wyraża zgody, to można zostać wykreślonym z rejestru. 

Tytuł prawny do nieruchomości

Jest to istotne, ponieważ należy posiadać tytuł prawny do nieruchomości. Może to być:

  • prawo do własności albo współwłasności,
  • prawo użytkowania wieczystego gruntu,
  • prawo spółdzielcze własnościowe, 
  • najem, 
  • dzierżawa,
  • użyczenie. 

Ważne jest to, aby wykazać, że zakładając działalność gospodarczą miało się do tego prawo.

Zapowiedź weryfikacji przez Urząd Skarbowy 

Wszystkie kontrole podatkowe powinny być zapowiadane z przynajmniej jednodniowym wyprzedzeniem. Urząd Skarbowy nie jest natomiast zobowiązany do informowania podatnika o swoich planach, kiedy to inspekcja ma dotyczyć sprawdzania utrzymania warunków zawieszenia działalności gospodarczej, ewidencji obrotu przy pomocy kasy fiskalnej bądź zasadności zwrotu VAT. 

Za cel każdej kontroli podatkowej uznaje się sprawdzenie, czy podatnik wywiązuje się
w danym czasie z obowiązków, jakie są ujęte w przepisach prawa podatkowego.
Taka weryfikacja może zostać zrobiona do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, jakie następuje po 5 latach od końca roku kalendarzowego,
kiedy to upłynął termin płatności podatku. Urząd Skarbowy uprzedzając o przeprowadzeniu inspekcji posługuje się zawiadomieniem ZAW  – K. Są w nim wskazane takie kwestie jak: 

  • zakres kontroli, 
  • rodzaj sprawdzanego podatku,
  • okres weryfikacji,
  • możliwość złożenia korekty rozliczeń jakie mają być sprawdzane. 

Kontrola podatkowa z Urzędu Skarbowego nie może zacząć się wcześniej niż 7 dni od dnia, w którym pismo zostało doręczone i nie później niż 30 dni od chwili dostarczenia pisma.