Zawał serca jest stanem krytycznym, w którym pojawia się martwica tkanek serca.
Życie chorego może uratować jak najszybsza pomoc. Dlatego tak istotne jest to, aby rozpoznać objawy jak najszybciej. Nie każdy wie o tym, że mogą one różnić się u mężczyzn i kobiet. Inaczej Dobrze więc wiedzieć, jakie dolegliwości powinny wzbudzić naszą czujność, a także co robić, jeśli wystąpią. Już obserwując statystyki, 200 000 osób rocznie w Polsce umiera na zawał. Taka liczba motywuje do poszerzenia swojej wiedzy w tym temacie.
Objawy zawału
Jeszcze do niedawna uważano, że zawał serca to coś, co dotyczy tylko osób starszych. Aktualnie zaś badania pokazują, że zawały pojawiają się u coraz młodszych ludzi. Powszechnie uznaje się, że głównym objawem zawału jest piekący lub uciskający ból
w klatce piersiowej. Do innych symptomów zaliczają się:
- ból za mostkiem promieniujący w lewą stronę;
- ból w żuchwie, szyi, plecach, ręce lub barku;
- nagłe i obfite zimne poty;
- duszność w połączeniu z kaszlem lub odkrztuszaniem;
- osłabienie;
- zawroty głowy;
- omdlenia;
- bladość;
- kołatanie serca;
- ból brzucha;
- nudności albo wymioty;
- utrata przytomności;
- uczucie niepokoju i lęku przed śmiercią.
Jeśli tylko u kogoś pojawia się podejrzenie zawału, to należy bezzwłocznie poinformować
o tym pogotowie ratunkowe. Jak najszybciej pacjentem powinni zająć się specjaliści,
którzy pomocy mogą już udzielać na miejscu. Jeżeli bowiem w drodze do szpitala serce przestałoby pracować, to jedynie wykwalifikowani medycy mogliby coś na to zaradzić.
Kwestia priorytetowa – szybka reakcja
Podczas podejrzenia wystąpienia zawału priorytetem jest to, żeby jak najszybciej zareagować. Im wcześniej zawał serca będzie poddany leczeniu, tym większą część mięśnia sercowego da się uratować. Pacjenci, u których leczenie nastąpiło w pierwszej godzinie od pojawienia się pierwszych objawów, a najpóźniej w ciągu 90 minut od ich rozpoczęcia, to pacjenci,
którzy mają najlepsze rokowania do wyjścia z zawału. Dlatego należy zdawać sobie sprawę
z tego, że objawem zawału może być tak naprawdę każdy objaw, a najbardziej narażone są osoby zmagające się z chorobę wieńcową serca, cukrzycą albo pacjenci w podeszłym wieku. Szczególną uwagę należy zwracać na pacjentów z niewydolnością nerek, z uwagi na to,
że u nich objawy nie są tak do końca łatwo rozpoznawalne. Kiedy ktoś już raz przeżył zawał, to musi być równie czujny, gdyż po raz kolejny objawy też mogą być inne.
Odczuwanie bólu podczas zawału serca
Ból odczuwany podczas zawału serca zwykle ma charakter rozlany, a więc osoba, która ma zawał zwykle ma trudności z dookreśleniem miejsca bólu. Utrzymuje się on najczęściej przez ponad 20 minut i może być ciągły albo też może wielokrotnie ustępować oraz powracać. Kiedy ból w klatce piersiowej utrzymuje się dłużej niż 5 minut i nie minie po odpoczynku bądź po podaniu nitrogliceryny, to należy się położyć i wezwać pogotowie ratunkowe. Pacjenci, którzy już przeżyli zawał najczęściej do jego opisu używają wyrażeń: „piekący”, „dławiący”, czy „uciskający”. Objawy mogą zwalczać leki obniżające cholesterol, czy leki przeciwzakrzepowe. Lekarze z kolei uczulają pacjentów kardiologicznych, że ból występujący przez chwilę może wskazywać na objawy choroby wieńcowej, natomiast ból utrzymujący się przez długi czas wskazuje na pojawienie się zawału. Coraz częściej zawał pojawia się u osób młodych, szczególnie chorujących przewlekle albo prowadzących niezdrowy tryb życia. Kardiolodzy wyczulają wobec tego na obserwowanie objawów, ponieważ w różnych grupach mogą być różne.
Leczenie zawału
Poza lekami, podczas zawału wykonywane są dwa zabiegi: angioplatyka albo pomostowanie. Angioplastyka to wprowadzenie cewnika balonowego w miejscu zwężenia tętnicy wieńcowej i późniejsze jego rozprężenie. Zabieg ten ma na celu poszerzenie światła naczynia,
w jakim wszczepia się metalową sprężynkę, mającą za zadanie podtrzymywać ściany naczyń. Pomostowanie to operacja bajpasów, kiedy to aortę łączy się z tętnicą wieńcow za miejscem niedrożności albo zwężenia naczynia.